بعد از قطع تماس با وویجر ۲، ناسا پالسی ضعیف از آن دریافت کرد
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۷۳۳۳۸
ایتنا - ناسا می‌گوید بعد از قطع تماس با فضاپیمای وویجر ۲ که میلیاردها کیلومتر دورتر در خارج از منظومه شمسی قرار دارد، پالس ضعیفی از آن دریافت کرده است.
ماه پیش بعد از ارسال دستوری اشتباه برای این کاوشگر - که از ۱۹۷۷ مشغول اکتشاف فضاست - آنتن آن دو درجه نسبت به زمین زاویه پیدا کرد. در نتیجه این کاوشگر دیگر قادر به دریافت دستورات یا ارسال داده به زمین نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از بی‌بی‌سی، اما ناسا روز سه‌شنبه اعلام کرد که در جریان یک اسکن آسمان، سیگنالی را از وویجر ۲ دریافت کرده است.
وویجر ۲ هم اکنون بیش از ۱۹.۹ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد، جایی که با سرعت ۵۵ هزار و ۳۴۶ کیلومتر در ساعت در فضای میان ستارگان در حرکت است.
این کاوشگر از روز ۲۱ ژوئیه، قادر به دریافت دستور یا ارسال اطلاعات برای «شبکه عمیق فضایی» ناسا - آرایه‌ای از آنتن‌های رادیویی در سراسر جهان - نبوده است.
با این حال اکنون روزنه امیدی برای برقراری ارتباط مجدد با فضاپیما باز شده است.
با توجه به فاصله تقریبا ۲۰ میلیارد کیلومتری وویجر ۲ از زمین، ارسال یا دریافت پیام از آن حدود ۱۸ ساعت زمان می‌برد. ناسا گفت که این خبر موید «وضع خوب سلامتی» وویجر ۲ است.
ناسا پیشتر در روز دوشنبه گفت که بشقاب عظیم آن در کانبرا، پایتخت استرالیا، سعی دارد خبری از وویجر ۲ بگیرد.
آزمایشگاه رانش جت ناسا، که دو ماموریت وویجر را مدیریت می‌کند، گفت که این آنتن همچنین ناحیه که وویجر ۲ در آن قرار دارد را با فرمان صحیح «بمباران» کرده است، به این امید که با کاوشگر ارتباط بگیرد.
هرچند هنوز ارتباط کامل‌تری برقرار نشده، وویجر ۲ طوری برنامه‌ریزی شده که هر سال چندین بار جهت خود از نو تنظیم کند به طوری که آنتن آن به سمت زمین نشانه رود. تنظیم مجدد بعدی در روز ۱۵ اکتبر خواهد بود.
ناسا انتظار دارد این فضاپیما که حاوی ابزارهای متعدد علمی است، در مسیر برنامه‌ریزی شده باقی بماند.
کاوشگر از سال ۱۹۷۷ زمانی که برای مطالعه بخش‌های دوردست منظومه شمسی پرتاب شد، در فضا شناور بوده است.
وویجر ۲ و همزاد آن وویجر ۱ تنها فضاپیماهایی هستند که خارج از هلیوسفر - حبابی محافظ از ذرات و میدان‌های مغناطیسی خورشید - فعالیت می‌کنند. وویجر یک در سال ۲۰۱۲ و وویجر ۲ در سال ۲۰۱۸ از حیطه منظومه شمسی خارج شدند و به فضای میان ستاره ها رسیدند.
این کاوشگرها زمانی پرتاب شدند که مشتری و کیوان در اتفاقی نادر که هر ۱۷۶ سال یک بار رخ می‌دهد روی تقریبا یک خط در مسیر سفر وویجر۲ قرار داشتند.
وویجر ۲ تنها فضاپیمایی است که تاکنون از کنار نپتون و اورانوس عبور کرده است. وویجر ۱ اکنون نزدیک به ۱۵ میلیارد مایل از زمین فاصله دارد و آن را به دورترین فضاپیمای بشر تبدیل می‌کند.
این دو کاوشگر حامل یک رکورد طلایی با صداها، تصاویر و پیام‌هایی از زمین هستند که هدف آن ارائه حکایتی از جهان ما برای فرازمینی‌هاست.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: وویجر ۲ فضا ناسا فضاپیما وویجر ۲
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۷۳۳۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.
انتهای پیام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد